Slot Baarland

Schilderonderhoud is een belangrijk aspect van het algemeen onderhoud van een gebouw, óók bij historische gebouwen, zoals Slot Baarland. Het doel van het schilderonderhoud is de bescherming en het behoud van de esthetiek van het gebouw. Voor De Koeijer schilders een prachtige uitdaging. De schilders worden op verschillende fronten uitgedaagd, variërend van technische problemen tot praktische oplossingen.

Geschiedenis Slot Baarland

Het Zeeuwsche Baarland ligt in de Gemeente Borssele op Zuid Beveland. Baarland is een aantrekkelijk dorpje met een mooie brede dorpsstraat. Aan de Slotstraat staat de uit de 13e eeuw stammende Nederlands-Hervormde kerk met aansluitend het door oude woonhuizen (17e en 18e eeuw) en lindebomen omringde pleintje met de muziektent.

De andere zijde van het pleintje wordt begrensd door een ‘vaete’ (vroegere drinkplaats voor het vee). Het dorp telt ongeveer 580 inwoners. Op de zeedijk staan twee kleine gedenktekens, die herinneren aan de landing door de geallieerde troepen in oktober 1944 ter bevrijding van Zuid-Beveland. De geconserveerde fundamenten van het voormalige kasteel Hellenburg liggen aan de westkant van het dorp aan de weg naar Oudelande. Zij gunnen ons een blik op de afmetingen van een middeleeuws kasteel met donjon (woontoren) en voorburcht. Het kasteel zelf is bij de stormvloed in de 15e eeuw verdwenen. Ook is er nog het ommuurde kasteelterrein van het voormalige slot Baarland te zien achter de kerk.

Het Slot Baarland, ook wel het Heerenhuis of Hof Baarland genoemd, werd vermoedelijk aan het eind van de 13e eeuw gebouwd. In 1390 werd het Hof van Baarland bewoond door Jan Costijnsz. van Renesse en bestond uit een hoofdburcht, voorburcht, kasteelplein en drie torens. Het geheel was omgeven met een gracht. Het slot kent, evenals veel andere middeleeuwse kastelen, een lange bouwgeschiedenis waarin het steeds verder werd uitgebreid en verfraaid. De tuin, met een vroegrenaissance karakter, is gelegen binnen een ommuring even buiten de kasteelgracht. In het midden van de tuin ligt een zogenaamde ‘waghen’; een loofgang begroeid met druiven. Deze kruist een pad, waardoor het terrein binnen de muren in vieren wordt verdeeld. De lanen zijn omzoomd door (linde)bomen. Ná 1730 werd het slot alleen nog als buitenplaats bewoond en raakte de aanleg in verval; in 1840 werd het hoofdgebouw gesloopt. Later is het koetshuis, een restant van de voormalige voorburcht, gerestaureerd als woonhuis. Zie voor meer informatie over de geschiedenis de pagina “Geschiedenis”.

Belangrijkste kenmerken: Restanten van een voormalig slot; slotmuren, kasteelgracht, een gerestaureerd koetshuis en tuin in vroegrenaissance stijl buiten de kasteelgracht.